Gedurende 3 dagen zullen we afscheid moeten nemen van onze auto. Die blijft gewoon op de parking staan bij de airstrip in Chitina.
Naar McCarthy gaan we met het vliegtuig.
Het is droog en de zon schijnt een beetje.
Om 8 u 55' (10 minuutjes voor vertrek) moeten we op de 'luchthaven' zijn.
Veel meer dan een landingsbaan is het niet, geen security, geen bagage labels.
Om 9 u 05' komt er een vliegtuigje aan van Wrangell Mountain Air en taxiet tot vlak bij ons. Martin, de piloot, stapt uit, haalt een stukje papier uit zijn zak en vraagt onze naam. We moeten hem al de bagage aangeven en hij legt die in de staart van het vliegtuigje. Normaal mag elke passagier 15 kg bagage meenemen maar gezien wij meerdere nachten in McCarthy blijven, mochten wij 1 extra reistas met zachte wanden meenemen. Na de bagage mogen wij aan boord. We zijn met 5 + de piloot. En daarmee zit het toestel dan ook meteen vol.
Voor de kenners, we vliegen met een Beaver. Dit toestel heeft grote wielen en het heeft maar een korte landingsbaan nodig. Het bushplane bij uitstek.
Boven : zicht op Chitina Airport - onder : zicht op het begin van de McCarthy Road
De hoogste bergtoppen zitten wel in de wolken. Het is mooi om te zien hoe de Chitina River door het park slingert.
(Er is ook een slechte gravelweg, de McCarthy Road, (zou bijna 3 u rijden zijn) tot net voor het stadje, rechtsonder op de foto. Je dient dan je auto te parkeren voor de voetbrug en vanaf daar te voet of met een shuttle bus naar McCarthy of Kennicott.)
De vlucht duurde 35' en verliep heel vlot. Goed werk van Martin.
Vanaf de 'luchthaven' kan je naar McCarthy of Kennicott met shuttle busjes.
Vanaf de 'luchthaven' kan je naar McCarthy of Kennicott met shuttle busjes.
De piloot regelt een busje, en wij worden naar McCarthy gebracht waar we heel hartelijk ontvangen worden door Patty en Chris in het Ma Johnson Hotel.
Onze kamer is nog niet klaar maar we krijgen een hoop uitleg en mogen onze bagage achterlaten.
We zullen met een shuttle busje naar Kennicott gaan (ligt 5 mijl verder).
In afwachting van de komst van het busje wandelen we Main Street af. Zo hebben we meteen bijna heel McCarthy gezien.
Er is ook een general store in het stadje waar je - tegen dezelfde prijs als elders in Alaska - alles, van levensmiddelen, wasmiddel, muggenspray (!!!) tot o-ringen en gereedschap kan kopen.
Lunchen doen we in de Kennicott Glacier Lodge. Lunch with a view.
De gebouwen die hier staan dienden om het koper te sorteren, fijn te malen, te verpakken en op de trein te laden. De mijngangen zijn 3 tot 5 mijl verder in de bergen gelegen.
Zicht vanaf boven in de gebouwen op de omgeving.
En, het was warm water (anders zou het te dikwijls bevriezen) dus eigenlijk ook meteen een soort centrale verwarming.
Je vertrekt op het hoogste niveau en werkt je weg naar beneden via wankele trappen en ladders. Zo krijg je een goed idee welke processen het kopererts moest doorlopen voordat het weggebracht werd.
Restant(je) koper in een oude leiding.
Voor het avondeten steken we de straat over. De Golden Saloon heeft ook een eetruimte. Om zo afgelegen te zijn, hebben ze toch een redelijk uitgebreid (en betaalbaar) menu.
Als de buikjes vol zijn gaan we nog een wandeling doen door het stadje naar de voet van de gletsjer.
Neil van ons hotel heeft ons toch aangemaand om voorzichtig te zijn en voldoende lawaai te maken. Er lopen beren rond in het dal.
Het begin van de wandeling loopt langs de weg naar Kennicott. Dan moet je ergens linksaf richting gletsjer.
(er is geen echt plan van deze wandeling maar Neil heeft het goed
uitgelegd, de afslag is net voor de draai)
Hier en daar liggen privé domeinen. (Er wonen het gehele jaar door mensen in McCarthy.)
In een schuurtje hangt een berenvel te drogen !
Het pad naar de voet van de gletsjer loopt verder door een bos en tussen struiken door. We zijn er niet gerust in met die berenverhalen. Ons zicht is ook erg beperkt. Wanneer er dan een eland in het bosje langs ons beweegt, schrikken we ons rot natuurlijk.
Alaska Cottongrass
Er komen hier 2 gletsjers samen. De Root Glacier komt van de rechterkant, de Kennicott Glacier van de linkerkant. De Kennicott Glacier komt tot in de vallei.
De Root Glacier (op de foto het witte gedeelte, met de Stairway Icefall) en de Kennicott Glacier .
De Kennicott gletsjer neemt onderweg zoveel puin mee dat hij aan de voet bijna volledig bedekt is met gruis. (dus het grijs/bruine op de voorgrond is de gletsjer)
Vanaf hier kunnen we ook Kennicott zien liggen onderaan de bergflank.
Geplande route: 8 km
