Dag 12 : Denali National Park

zondag 20 juli 2014

Om 5 u uit bed vandaag. We doen onze dikste vesten en t-shirts met lange mouwen aan. Het is ontzettend koud, het is zwaar bewolkt en af en toe valt er een drup. Rugzakken inpakken: regenbroeken en handschoenen, droge sokken, water. Daarna een stevig ontbijt en de lunchpakketten ophalen. Twee grote kartonnen boxen krijgen we mee. Tja, die gaan nooit in de rugzak passen. We doen alles in 2 plastic zakjes en die gaan samen met een paar koeken en bananen in de herbruikbare draagtas van Walmart.

Vandaag bezoeken we Denali National Park.
Je mag maar een klein stukje zelf met de auto op de parkweg rijden. Wil je dieper het park in, ben je aangewezen op bus trips.

kaart van NPS website

Om 6 u 30' zijn we bij het Wilderness Access Center vanwaar onze bus om 7 u zal vertrekken. De tickets hebben we al lang van tevoren vastgelegd. Wij gaan met de shuttle bus tot aan het Eielson Visitor Center. Dat is 66 mijl het park in. De rit alleen heen en terug duurt 6 u. Verschil met de tourbus: wij moeten ons eigen eten meenemen, we mogen op- en afstappen waar we willen, we betalen 216 $ minder.

(meer info over de bus op de pagina 'to do' van deze blog)

Busstop bij Teklanika (mijl 30 van de parkweg)

De sneeuw op de bergflanken is tijdens de vorige nacht gevallen.

Wat verder stijgt de parkweg en rijden we tussen de sneeuw door. En het is, jammer genoeg, aan het regenen. Het wordt ook steeds kouder.

Onze buschauffeur is Craig. Hij doet dit werk al 9 jaren en blijkt een goede wildlife spotter te zijn. Onderweg geeft hij ook uitleg over het park en de dieren.

We zien Dall sheep op een richel, maar ze zijn wat ver voor een foto.

Op een helling staan kariboes in de sneeuw (later zien we nog 2 kuddes).

Dichter bij de weg loopt een verdwaalde eland.

Zicht op de parkweg. Misschien goed om erbij te vertellen, het is een 2-richting weg !

(Ik ben zeeeeer blij dat ik hier niet zelf moet rijden.)

Dit is ter hoogte van Sable Pass.

Polychrome Pass. Van deze plek had ik veel verwacht. Door de sneeuw van afgelopen nacht is er weinig van de kleuren te zien. Jammer.

We hadden gepland om op de heenweg enkele wandelingen te doen. Maar door het regenweer beslissen we om eerst met de bus tot Eielson te gaan en op de terugweg te kijken als het mogelijk is om eventueel wandelingen te doen.

De bus maakt nog een geplande stop bij Toklat River Contact Center. Hier zijn toiletten en ... een boekenwinkel!

Heel even zien we blauwe lucht. Maar daar blijft het bij.

De halte is naast de bedding van de Toklat River gelegen. Mooie locatie.

Nog een eenzame eland, enkele Dall sheep en een kudde kariboes krijgen we te zien voor de bus nog hoger klimt.

Bij Eielson visitor center zitten we echt helemaal in de wolken. En de regen is veranderd in smeltende sneeuw. Temperatuur is nog maar 3 °C.

De handschoenen en regenbroeken komen heel goed van pas.

Denali/McKinley krijgen we niet te zien.

Op de planning stond de Eielson Alpine Hike, door de toendra naar Thorofare Ridge. Maar daar zit je nog 300 m hoger en dus nog dieper in de wolken. We gaan dan hier rondom het visitor center een klein wandelingetje maken. Door de sneeuw. Er was deze nacht een laagje van 4 cm gevallen.

En we worden voor onze moeite beloond. Iets lager staat een eland, een mannetje met een groot gewei. Doordat we in de wolken staan is het zicht wel niet goed. (En we moeten allerlei kunstjes uithalen om de fototoestellen droog te houden want het is nu aan het stort-sneeuwen ? - stortregen in de vorm van smeltende sneeuw)

Bij het visitor center staan de geweien van 2 elanden tentoongesteld. Zij zijn bij het vechten in elkaar verstrengeld geraakt en zijn uiteindelijk zo gestorven.

Onze buschauffeur Craig moest hier een langere pauze houden en wanneer wij klaar zijn en de bus willen nemen, is hij dus weer onze chauffeur.
Op de weg terug zien we nog een bruine beer (grizzly).

Wanneer we in de vallei bij Toklat aankomen is het droog en er is meer zicht. We verlaten 'onze' bus en gaan een wandeling doen in de rivierbedding.

(van de dame in het contact center moeten we alles wat eetbaar is, achterlaten in bear-proof storage boxes, en we moeten ons terug komen afmelden)

We zien nog Dall sheep op een helling en heel in de verte kariboes.

Na een uurtje zijn we terug, we melden ons af en nemen een andere bus (het is een soort hop-on hop-off systeem).

We vragen aan de chauffeur om ons bij Polychrome Pass af te zetten.

Een deel van de verse sneeuw is gesmolten en nu kunnen we mooier de kleuren zien. Goed gegokt dus om op de terugweg langere stops te doen. Ook hier regent het niet.

Ik echt blij maar het maakt me ook nieuwsgierig om dit zonder sneeuw te zien.

We lopen het korte nature trail en gaan nog verder in de richting van een klein meertje.

De grond is echter zo drassig dat we na een stukje terugkeren. Een half uurtje later houden we de volgende bus tegen. Als je op wilt stappen, moet je met je armen zwaaien (flag down) en dan nemen ze je mee.

We zitten nog geen minuut op de bus of het regent weer.

Ook deze buschauffeur is een goede spotter. Op een helling staan Dall sheep. Nu wat korter bij zodat ze wel beter op de foto kunnen.

Ook op de terugweg stoppen de bussen bij Teklanika.

(op de heenweg stoppen de shuttlebussen bij alle haltes, op de terugweg stoppen ze niet bij alle haltes maar wel nog regelmatig, ze stoppen wel altijd als er iemand bij de halte staat - zorg ervoor dat je een afgeprint busschema hebt want er hangt geen uurregeling aan de haltes)

Rond 17 u zijn we terug bij onze auto. Gezien het nog steeds regent, kiezen we ervoor om vandaag het hoofd visitor center te bezoeken. Er zijn hier erg interessante displays.

Een uurtje later keren we terug naar ons hotel.

We gaan nog eens lekker eten in het restaurant van het hotel.

Wanneer ik 's avonds al wat spullen naar de auto draag, stel ik vast dat het niet meer regent. Joepie !

Hieronder enkele foto's genomen bij het hotel rond 23 u 30'