De langste rit van deze vakantie zullen we vandaag afleggen. 500 km, geplande rijtijd 6 u 30'.
Best wel pittig.
Best wel pittig.
De eerste plaats waar we stoppen ligt naast Fairbanks. Het is het dorpje North Pole. En wie woont hier? Juist, de kerstman. De enige echte (dat beweren ze toch).
We gaan op zoek naar Santa Claus en vinden hem in Santa Claus House, een gift shop.
Hier is het het hele jaar door Kerstmis. Eigenlijk is het wel leuk om wat rond te snuffelen. Ongelofelijk wat ze allemaal verkopen: brieven, kerstversiering, sneeuw, ...
En op de achtergrond, kerstmuziek. In de tuin staan echte rendieren om het plaatje compleet te maken.
Daarna nog op de foto met Santa Claus.
Ondertussen is het weer beginnen regenen.
Net voor Delta Junction maken we voor de eerste keer kennis met de Alaska Pipeline. Hier werd naast de brug voor wegverkeer een speciale brug voor de pijpleiding gebouwd over de Tanana River.
Op de oever aan de overkant ligt Rika's Roadhouse. In 1904 werd op deze plaats een trading post geopend. De reizigers gingen dan met een veerdienst over de Tanana River.
Iets later werd er een roadhouse geopend waar men ook kon overnachten. In 1923 kreeg Rika Wallen het roadhouse in haar bezit. Nu maakt het deel uit van Big Delta State Historical Park.
In Delta Junction maken we een korte stop bij het begin/einde van de Alaska Highway.
Verderop krijgen we nog wat meer van de pijpleiding te zien. In totaal is ze 1287 km lang en ze brengt olie van het noorden, Prudhoe Bay, naar de haven in Valdez. De olie doet 2 weken over dit traject. De pijplijn loopt afwisselend onder en boven de grond. In Valdez wordt de olie verscheept met grote olietankers. (En ooit liep het serieus fout met zo'n tanker, de Exxon Valdez).
Isabel Pass (3280 feet) (mile 197.7)
Vanaf dit viewpoint zouden we zicht moeten hebben op de Gulkana Glacier en Icefall Peak.
Heel in de verte kunnen we weg de gletsjer zien.
Gulkana River Salmon Spawning Viewpoint (mile 190.4)
Af en toe krijgen we toch de bergen te zien. Het is iets minder hard beginnen regenen en in de verte schijnt zelfs de zon. Op een parking eten we nog een beetje pizza. En - hoe kan het ook anders - Sander spot enkele eagles.
We zijn wel al van de regen verlost !
We krijgen er een woordje uitleg over wandelingen, fauna en flora.
In Copper Center zelf hadden we het museum op de planning staan maar het dorpje valt ons tegen.
(Ligt misschien ook aan ons, we zijn een beetje moe.)
We verlaten de Richardson Highway en nemen de Edgerton Highway naar Chitina. Op dit laatste stukje weg naar Chitina worden we weer geplaagd door roadwork. We moeten 20' wachten op de safety car om ons langs de werken te leiden.
Uiteindelijk rijden we 6 u 40' (dus zonder de stops). Het was een lange rit maar haalbaar.
Het is al 18 u voorbij maar voor we tot in het stadje zelf rijden, gaan we nog eerst even naar de 'luchthaven' kijken. (Dan weten we waar we morgen moeten zijn.)
Uiteindelijk rijden we 6 u 40' (dus zonder de stops). Het was een lange rit maar haalbaar.
Het is al 18 u voorbij maar voor we tot in het stadje zelf rijden, gaan we nog eerst even naar de 'luchthaven' kijken. (Dan weten we waar we morgen moeten zijn.)
Eenmaal in Chitina zijn we aangenaam verrast. Het is een piepklein dorpje, idyllisch gelegen tussen de bergen en de meren.
We checken in bij ons hotel, Gilpatrick’s Hotel Chitina.
De basisvoorzieningen zijn aanwezig en het hotel heeft een eigen restaurant. Geen bereik met de gsm maar er is wel wifi.
Na het avondeten gaan we nog een klein wandelingetje doen. En dit is wat we te zien kregen:
Pff, mooi maar zo dicht had niet echt gemoeten voor mij.
Een eerste blik op Wrangell St. Elias NP.
Wanneer we even later terug in het dorpje zijn, zitten de elanden terug in het meertje.
Ik ben wel verbaasd dat ze zo goed kunnen zwemmen, had ik niet verwacht.
We hebben echt genoten van onze avond. Het is prachtig hier, en heerlijk rustig. Wow.
Geplande route: 500 km
