Dag 9 : Soldotna - Wasilla

donderdag 17 juli 2014

We zijn op tijd uit bed vandaag en om 9 u zijn we al onderweg.
Het is wat bewolkt deze ochtend en zo'n 14 °C.

Net voorbij Cooper Landing doen we een kleine wandeling bij Kenai Lake.
(we parkeren de auto bij de Sunrise Inn)
We proberen de oever te volgen. Het is een beetje een hindernisloop. Onder overhangende bomen door, over boomwortels en omgevallen bomen.



Eenmaal terug op de Seward Highway maken we enkele foto stops.
Toen we hier op 10.07 langsreden was het regenweer. Nu is het droog en kunnen we toch behoorlijk ver zien. Sommige bergtoppen blijven wel verstopt.



Turnagain Pass, 301 m hoog en zicht op de Kenai Mountains.


Daarna rijden we weer naast de Turnagain Arm richting Anchorage.


We gaan lunchen bij iHop en gaan dan naar het hotel waar we op 10.07 uitcheckten. Ik was daar mijn regenjas vergeten. Gelukkig had ik een reserve jas mee maar het is toch beter om er terug 2 te hebben. Niet dat ik die jas vandaag nodig ga hebben want ondertussen schijnt weer de zon en is het bijna 20 °C.

Voorbij Eagle River doen we een wandeling naar de Thunderbird Falls. Heen en terug is het 3,2 km. Het pad loopt door een berkenbos, langs nogal steile hellingen.


Het is een aangename wandeling en we worden niet opgegeten door muggen. Ook eens fijn.
De heenweg is vooral stijgen tot bij de waterval (hoogte 7 m).


De terugweg is een makkie, bijna uitsluitend dalen.

Terug bij de auto eten we een koek voordat we naar Eklutna gaan, ligt aan de zelfde afslag op de autostrade maar aan de andere kant.

We bezoeken het Eklutna Historical Park. Er is een klein museumpje maar vooral mooi is het Russisch orthodox kerkje en het ernaast gelegen kerkhof waarop ook 'spirit houses' staan.


Deze spirit houses worden gebouwd door de Native Americans wanneer iemand gestorven is. Vroeger cremeerden de Athabascans hun doden en deden de as in een berken container die ze bv in een boom zetten zodat de geest in de wind vrij zijn weg kon vinden. Nadat de Russen in dit gebied kwamen, bekeerden veel Athabascans zich tot het orthodoxe geloof. Volgens dat geloof is het echter verboden om lichamen te cremeren. Dus worden de lichamen in de grond begraven en boven de graven deze spirit houses gebouwd. Zo kan de geest uit het lichaam in het huisje gaan en dan door de wind meegenomen worden. Een mooie combinatie tussen 2 geloven.


Laatste stop van de dag wordt het Iditarod Trail Sled Dog Race Headquarters, net buiten Wasilla gelegen.


In het museum/winkeltje vind je een hoop geschiedenis van deze tocht. Het is een sledehonden race die jaarlijks in maart gehouden wordt tussen Anchorage en Nome. Het traject is officieel 1049 mijl (1000 + 49) maar is jaarlijks effectief wel 1115 mijl lang. De editie van 2014 werd gewonnen door Dallas Seavey in een nieuwe recordtijd van 8 dagen 14 uren en 9 minuten.

Je kan ook een ritje doen met een karretje op wielen getrokken door sledehonden maar hier passen we voor. We gaan wel naar de honden kijken bij het kennel. Het zijn mooie, lieve dieren.


Het was een drukke dag en we zijn blij wanneer we bij ons hotel aankomen in Wasilla.
Het is een zeer mooi hotel, gelegen aan Lake Lucille. We hebben een prachtig uitzicht van op ons terras.




Geplande route: 350 km
Hotel: Best Western Lake Lucille Inn - Wasilla