Deze voormiddag gaan we naar het University of Alaska Museum of the North.
Het schijnt een heel goed museum te zijn.
In de Gallery of Alaska komen we alles te weten (of toch heel veel) over de staat Alaska. De geschiedenis, de mensen, geografie en wildlife krijgen meer uitleg.
Heel bijzonder vond ik de uitleg van noorderlicht.
Ze stellen er ook enkele fossielen tentoon. Meest indrukwekkend zijn die van mammoeten en mastodonten. Op de foto links heeft Sander zijn hand op een tand van een mammoet.
Op de rechter foto staat het skelet van een walvis.
Op de rechter foto staat het skelet van een walvis.
Er is een uitgebreide collectie goud te bewonderen: van goudklompjes (nuggets) tot poeder
En natuurlijk is er ook Blue Babe, de mummie van een bizon die 36000 jaar geleden door een leeuw werd gedood. De leeuw heeft het spierweefsel onder de huid opgegeten, maar de rest bleef intact. De overblijfselen werden bedolven onder puin en later bedekt door ijs. Daardoor is de mummie goed bewaard gebleven.
En natuurlijk is er ook Blue Babe, de mummie van een bizon die 36000 jaar geleden door een leeuw werd gedood. De leeuw heeft het spierweefsel onder de huid opgegeten, maar de rest bleef intact. De overblijfselen werden bedolven onder puin en later bedekt door ijs. Daardoor is de mummie goed bewaard gebleven.
In een andere ruimte zijn er tijdelijke tentoonstellingen. Momenteel gaat het over hoe wetenschappelijke metingen gebeuren. Gaande van de diepte van oceanen, dikte van ijs, luchtkwaliteit, waterkwaliteit tot migratiepatronen van dieren. Het is best wel interessant.
Ons bezoek aan het museum duurt iets meer dan 2 uren.
Daarna rijden we naar het Robert G. White LARS (large animal research station). Het is een project van de universiteit. Ze doen er onderzoek naar hoe kariboes en muskusossen zich gedragen in extreem koude gebieden.
Je kan er een tour doen of gewoon naar de dieren gaan kijken. Dit laatste doen wij. Ik wil wel eens zo'n muskusos in levende lijve zien. Conclusie: zeer indrukwekkend en ze lijken heel goed op bizons.
De tocht gaat niet zo ver, maar tot aan de Tanana River.
Op de terugreis wordt er halt gehouden bij een dorp van Native Americans.
Het hele gebeuren is wel commercieel en ietwat gemaakt maar toch ook wel fijn om te zien.
's Avonds gaan we eten bij The Pump House. Het restaurant is gelegen op de oever van de Chena River. In de tijd van de goldrush was dit dus een echt pompstation. Water uit de rivier werd opgepompt naar de goudmijnen in de bergen. Daar gebruikten ze het om onder hoge druk goudaders mee bloot te leggen. Het is een beetje als een restaurant in een museum.
Voor sfeer en gezelligheid een dikke 8 en de cuisson was perfect (voor diegenen die als eens naar 'Komen Eten' kijken)
Met goed gevulde buikjes keren we daarna terug naar het hotel.
Geplande route: 100 km
Hotel: Best Western Pioneer Park Inn - Fairbanks
